« پاسخهایی حکیمانه »
یحیى بن نعمان گوید: "در محضر امام حسین (علیه السلام) شرفیاب بودم، عربى نقابدار با چهرهاى تیره رنگ وارد شد و سلام کرد. امام (علیه السلام) سلام او را پاسخ داد. آن مرد گفت: "اى فرزند رسول خدا، سؤالى دارم." حضرت فرمود: "بپرس."
گفت: "فاصله میان ایمان و یقین چه قدر است؟"
امام (علیه السلام) فرمود: "چهار انگشت."
مرد عرب گفت: "چگونه؟"
آن حضرت فرمود: "ایمان [مربوط به] آن [چیزهایی] است که مىشنویم [و آنها را تصدیق میکنیم]، و یقین [مربوط به] آن [چیزهایی] است که [با چشم] مىبینیم [و آنها را قبول میکنیم] و فاصله بین گوش و چشم، چهار انگشت است." (1)
مرد پرسید: "(فاصله) میان آسمان و زمین چقدر است؟"
امام (علیه السلام) فرمود: "یک دعاى مستجاب"...
آن عرب سپس پرسید: "عزّت آدمى در چیست؟"
حضرت فرمود: "در بىنیازیش از مردم."
مرد عرب پرسید: "زشتترین چیزها چیست؟"
امام حسین (علیه السلام) فرمود: "(زشت ترین چیزها) در پیران، هرزگى و بىعارى، در قدرتمندان درندهخویى، در شریفان (و نجیبزادگان) دروغگویى، در ثروتمندان بخل (و تنگ نظرى) و در عالمان،حرص است."
سپس عرض کرد: "راست گفتى اى فرزند رسول خدا، اکنون بفرما شمار امامان پس از رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلم) چه تعداد است؟"